مدیریت استراتژیک

اگر بخواهیم از سلسله مراتب مطالعات علمی تبعیت کنیم و برای مباحث خود سطح تعیین کنیم باید بگوئیم: مباحث علمی غالبا در سه سطح:

" سطح اول. سطح پرداختن به تئوری و نظریه پردازی که درواقع می شود گفت حوزه فلسفه است.

سطح دوم. سطح مدل سازی  که حوزه فرهنگ سازی است.

 سطح سه. سطح الگوسازی که حوزه علوم تجربی و دستاوردهای عملی در حیات بشری است"

مطرح می شوند.

بنابراین مقوله استراتژی نیز در سه سطح زیر قابل توجه خواهد بود:

"اول. سطح تفکر استراتژیک

دوم. سطح مدیریت استراتژیک

سوم. سطح پیاده سازی استراتژیک"

آنچه در قسمت قبلی این سلسله یادداشت ها در معرض دید دوستان عزیز قرار گرفت توجه دادن به اهمیت "تفکر استراتژیک" بود. و گفته شد در دنیای پیچیده و با تغییرات سریع، برای پیمودن راه پیشرفت، داشتن تفکر استراتژیک یک پیش شرط به حساب می آید. بدین معنا که هر فرد، سازمان یا جامعه استراتژیک همواره خود را در میدان رقابت فرض نموده  و با نگاه به آینده دور در پی کسب سهم و وزن در خور، از میدانی باشد که در آن زندگی می کند.

اکنون لازم است به این موضوع بپردازیم که به فرض داشتن نگرش استراتژیک، چگونه می توان این نگاه و فکر را به مرحله عمل رسانید؟ برای پاسخ به این سوال به تبعیت از سلسله مراتب مباحث علمی می گوئیم: مدیریت استراتژیک، مدلی است که زمینه عملی شدن تفکر استراتژیک را فراهم می سازد. در مدیریت استراتژیک گام های زیر برداشته می شود:

"گام اول. وضعیت و شرایط کنونی خود را بررسی و ارزیابی کنیم و به این سوال پاسخ دهیم که : ما چه مسیری را طی کرده  و اکنون کجا هستیم؟

گام دوم. دریابیم فلسفه وجودی ما چیست؟ چرا بوجود آمده ایم؟ برای چه کاری؟ و می خواهیم به کجا برسیم؟

گام سوم. برای رسیدن به موقعیت مورد علاقه از چه امکانات داخلی(قوت ها – ضعف ها) برخورداریم؟ و در محیطی که قرار داریم در مقایسه با رقیبانمان چه فرصت ها و تهدیدهایی را پیشرویمان می بینیم؟

گام چهارم. برای رسیدن به آن آرمان ها و چشم اندازی که در گام دوم تبیین کردیم در - مثلا یک مقطع پنجساله یا ده ساله - چه هدف هایی را باید تعیین و در پی متحقق کردن شان باشیم؟

گام پنجم. برای تحقق هدف های استراتژیک و بلند مدت مان چه راهکارهای استراتژیکی و یا به عبارت دیگر چه استراتژی هایی را می توانیم شناسایی نموده و انتخاب نمائیم؟

انشالله در یادداشت بعدی هریک از این مراحل را باهم مرور خواهیم نمود